Od Mokuramy CD Jay'a do NIKOGO ^^

Nie wiedziałem co się dzieje, wciąż byłem w szoku. Jay leżał martwy, ja widziałem świat jego lewym okiem, ale również swoim prawym w tym samym czasie. Czułem pustkę, gniew, smutek, rozpacz, uśmiech, radość, śmiech i z powrotem w drugą stronę. Rhea z jakiegoś powodu mnie przytuliła po opuszczeniu jaskini, trzymała mnie opiekuńczym objęciem, po czym powiedziała:
-Kocham Cię, Moku. Proszę, pozbądź się negatywnych emocji, one cię zniszczą, zaczniesz żądać zemsty, zabijesz jego morderców, przyjaciele jego morderców zabiją ciebie, wtedy ja będę musiała zabić twoich morderców, co doprowadzi do mojej śmierci! Chcesz ciągnąć ten cykl nienawiści, który zniszczy wszystkich dookoła? Chcesz zacząć to, co prowadzi do destrukcji wszystkiego? Nie rób tego, nie opuszczaj mnie, nie opuszczaj pamięci o Jay'u, nie opuszczaj nas, nie pogrążaj się w nienawiści i chaosie!! -wykrzyknęła te słowa pełna emocji, po czym zemdlała mi w ramionach. Wciąż słabo widziałem Sharinganem, ale wystarczająco żeby zobaczyć drogę do domu. Tamtego dnia, mój światopogląd zmienił się na dobre.
<END?>